دلایل عدم مشارکت روستاییان در توسعه فعالیتهای فرهنگی
دلایل عدم مشارکت روستاییان در توسعه فعالیتهای فرهنگی
شهرستان شفت اکنون از روستایی ترین شهرستان های استان گیلان است!
اهالی این دیار کهن از قدیم الایام بسیار کوشا و با ذکاوت بوده اند و به سبب همین ویژگی ها ، در حوزه مردان تاریخ و مناطق جغرافیایی ژئوپلتیک و ژئواستراتژیک می توان به داشته های معنادار شفتی ها اشاره داشت!!
در حوزه مردان سرنوشت ساز می توان به این فرزانگان اشاره کرد :
و در محور تاریخی و جغرافیای طبیعی می توان به مناطق بی نظیر و زیبایی همچون :
منطقه زیارتی سیاحتی امامزاده ابراهیم ، منطقه زیارتی سیاحتی امامزاده اسحاق ، پارک جنگلی چوبر، منطقه کم نظیر چناررودخان ، مدخل تونل آب بر سد تاریک در روستای چوبر، منطقه کوهستانی سیاهمزگی و آبشار دودوزن ، لاس پشت ، دیواکل ، وزن بن ، دیوان دره و دهها استخر آبگیرطبیعی و مراسم گلاب گیری در روستای گیلده ، چماچای بزرگ و کمسار تاریخی ، سی و سه پل دهستان جیرده و رودخانه زیبای امامزاده ابراهیم اشاره کرد.
و این درحالی است که شهرستان شفت اکنون از روستایی ترین شهرستان های استان گیلان است.!!!
همانگونه که خوانندگان محترم استحضار دارند در گذشته های نه چندان دور ، مرکز منطقه غرب گیلان«بیه پس» به محوریت فومن بود ؛ ولی هرگز نمی توان از اثرگذاری و نقش منطقه شفت در حوزه تاریخ ، فرهنگ و اقتصاد این منطقه ، چشم پوشی کرد.
در نوشتارهای تاریخی نقل است که : شفت از قدیمی ترین آبادی های منطقه بیه پس بود و شفتی ها به دلیل توانایی های مالی و انسانی توانستند سنگ بنای رشت فعلی را بنا نهند!
برای اثبات این موضوع می توان به نقش شفتی ها در انتخاب اعضای برتر عضو شورای شهر رشت در دوره چهارم اشاره داشت ؛ این درحالی است که همه شفتی ها تا کنون نتوانسته اند در منطقه شفت و فومن «بیه پس قبلی » وکیل و یا نماینده شفتی برای مجلس شورای اسلامی تعیین کنند و سالیان درازی است که در این خصوص همچنان وام می گیرند!!!
ادامه دارد…
محمود باقری خطیبانی منبع : ورس
به گزارش پایگاه خبری ورس صابر غیرتمند سیاهمزگی دانشآموخته عمران در گیل نگاه نوشت :
جادهها مهمترین ابزار رسیدن به توسعه در هر منطقهای بهحساب میآیند. رشد صنعتی و گردشگری یک منطقه با راههای مناسب چندین برابر میشود و دروازههای پیشرفت به روی منطقه گشوده خواهد شد.
شهرستان شفت متأسفانه از نظر رشد و توسعه صنعتی، اقتصادی و گردشگری روند خوبی را طی نمیکند. یکی از راههای برونرفت از این بحران احداث جادهی شفت به زنجان است. جادهای که میتواند امیدها را به شهرستان بازگرداند.
کاهش ۲۰۰ کیلومتری برای سفرهای بین استانی
مردم گیلان و بهویژه غرب استان برای رفتن به زنجان باید از شهرهای امامزاده هاشم، رودبار، منجیل، لوشان، قزوین، تاکستان و ابهر بگذرند. یعنی طی کردن مسافتی در حدود ۳۰۰کیلومتر؛ در حالی که اگر از مسیر شفت به زنجان بروند این مسافت به زیر ۱۰۰کیلومتر کاهش پیدا میکند و این یعنی صرفهجویی در زمان،هزینه و انرژی.
این جاده میتواند دارای جاذبههای گردشگری و تفریحی فراوانی برای مسافران باشد. قطعا عبور از میان جنگلها و مراتع سرسبز منطقهی بزرگ سیاهمزگی چشم هر بینندهای را خیره میکند که این مهم به صنعت گردشگری شهرستان شفت رونق ویژهای میبخشد.
نکتهی دیگر در احداث این جاده وجود دامداران فراوان در ییلاقات منطقهی سیاهمزگی و طارم زنجان است که در صورت داشتن راه مناسب میتوانند محصولات لبنی و دامی خود را به سهولت به فروش برسانند. این موضوع همچنین انگیزه تازهای برای خانوادههای دامداران هم ایجاد میکند که به دلیل دشواریهای کار و عدم عرضه و تقاضای مناسب عطای دامداری سنتی را به لقایش بخشیدهاند.
شاید نام شفت به عنوان یکی از شهرستانهای گیلان برای خیلیها آشنا باشد. شهری که به آن کمتر از سایر شهرستانها پرداخته شده و کمتر به مردم معرفی شده است. در صورتی که این شهرستان دارای مکانهای گردشگری فراوان بوده و جاذبههایی زیبایی نسبت به سایر شهرستانهای استان دارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه گیلان، شهرستان شفت ناحیهای کوهستانی و تاقدیس مانند است که در منتهی الیه گوشه شرقی رشته کوههای تالش جای دارد. شفت جلگهای سرسبز است که درختان انبوهی را در دل خود جای داده است.
شفت روستاییترین شهرستان استان گیلان است، شهرستانی که دور تا دورش را روستاها فرا گرفته است، جنگل و کوه از یک طرف و شالیزارهای برنج و باغات چای از سوی دیگر، هر یک از روستاهای شفت را زیبا کرده است. از پرطرفدارترین این روستا میتوان به نصیرمحله ،دوبخشر، گیلده، کمسار، سیاهمزگی، شالما، سفیدمزگی، بیالوا، چماچا، کاظم آباد، صیقلان، بداب، درودخان، چناررودخان، طالقان، چوبر، ویسرود، جیرده و پده اشاره کرد.
پل تاریخی لیشاوندان، مجموعه باستانی کمسار، خانه قدیمی فرضعلی خرم واقع در روستای ملل چاله بیجارسر از جمله جاذبههای تاریخی این شهرستان است.
آبشارهای این شهرستان نیز شامل دودوزن واقع در روستای خرمکش، لاس پشت واقع در روستای لپوندان، دیواکل واقع در روستای علیسرا و وزنه بن واقع در روستای سفید مزگی دیوان دره واقع در روستای طالقان است. لیشاوندان، ملاسرا، کوزه گران، گیج سرا واقع در روستای مژدهه، چماچا، خرطوم، نورماس واقع در روستای کلاچ خندان استخرهای طبیعی این شهرستان هستند.
خرفکل، پارک جنگلی چوبر، مناطق ییلاقی امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق و چنار رودخان، کانال هوایی روستاهای بدآب و خرفکل، مدخل خروجی آب بر فومنات واقع در روستای چوبر از جاذبههای طبیعی گردشگری شهرستان شفت محسوب میشوند.
مناطق نمونه گردشگری در شهرستان شفت نیز شامل منطقه کوهستانی جنگلی امامزاده ابراهیم، منطقه جلگه جنگلی چوبر و منطقه کوهستانی سیاه مزگی است.
هیار قبل از هرچیز بایستی پیشینه مردم، اقوام، فرهنگ ها، مشکلات و موانع روستا را مطالعه کند.همه مردم به ویژه جوانان وتحصیل کرده ها و افراد متبحر و متخصص در زمینه های موردنیاز را گرد آورده از آنان استفاده نماید.هیچ چیز جز همکاری مردم در پیشرفت کار و پیشبرد هدف های دهیار مفید نخواهد بود، بنابراین صداقت وراستی را با مردم نباید از نظر دور داشت.دهیار موفق کسی است که بتواند با روابط عمومی خوب و قوی و نفوذ و رابطه خوب و مستحکم با ادارات ودوایر دولتی و غیر دولتی در جذب امکانات و سرمایه ها بکوشد.از اظهار نظر های غیر کارشناسی وسطحی و واکنش های سریع و تصمیم گیری های جسته و گریخته بپرهیزد و همواه خرد جمعی و دانش فردی و تجربه بزرگان روستا را در نظر گیرد و از رفتار های تبعیض آمیز و طایفه گری های بعضی اعضای شورا دور شود.نجات باغ و کشاورزی و حمایت از دامداران در روستا از مهمترین اولویت های کاری دهیار باشد.
به عبارت دیگر، اگر بخواهیم مسیر روشن تری از وظایف یک دهیار موفق ترسیم نمائیم، ایشان بایستی 6گام اساسی را فراراه خویش قراردهند.
گام 1: دهیار باید وضعیت موجود روستا را کاملاً بشناسد.
در ابتدا دهیار بایستی از وضع موجود روستا شناخت کافی به عمل آورد که این شناخت در سه دسته کلی تنظیم می شود:
شناخت محیطی-کالبدی روستا(جاده هاکانالهای آبیاری مدرسه درمانگاه زمینهای مسکونی و کشاورزی و ... بطور کلی هر روستا باید نقشه داشته باشد)
شناخت ویژگیهای اجتماعی روستا(جمعیت روستا-مرد و زن و جوان و پیر-مهاجرت های فصلی و دائمی و گروهها و احزاب روستا)
شناخت منابع درآمدی و فعالیتها در روستا(فعالیتهای اقتصادی کشاورزی دامداری صنایع دستی و ماشینی کارخانه ها)
گام 2:دهیار باید مسائل و مشکلات و نیازهای روستا را بشناسد.
گام 3: دهیار باید با مشورت و نظرخواهی مردم مسائل و مشکلات و نیازها را اولویت بندی کند.
گام 4:دهیار با همکاری کمیته های متشکل از مردم و مسئولین راه حلهای قابل اجرا را پیدا کند.
گام 5: از این راه حلها بهینه ترین را انتخاب و منبع کسب درآمد اجرای آن را تعیین کند.باید مشخص شود که چقدر پول و از کجا باید تأمین شود و ریز حسابهای مالی آن برآورد شود.
گام 6:در نهایت این تصمیمات با این برنامه گرفته شده است ولی اگر به اجرا نرسد هیچ فایده ای ندارد بنابراین مهمترین مرحله اجرا است که به کمک مسئولین زیربط با توجه به ریز درامدها و هزینه های پروژه، این کار انجام می شود.
یکی از مهمترین و بارزترین ویژگی یک جامعه یا روستای ایده ال، سطح فرهنگ افراد آن جامعه یا روستا می باشد.این خصیصه ارتباط مستقیم و تنگا تنگی در توسعه یافتگی و پیشرفت همه جانبه یک جامعه کوچک یا بزرگ خواهد داشت. فرهنگ غنی فقط در سواد خلاصه نمی شود بلکه مدارج علمی یکی از خصوصیات مهم اینگونه جوامع می باشد.در جوامعی که سطح فرهنگ و آگاهی مردم بالا باشد، افراد علاوه بر تلاش در جهت ارتقاء مادی و معنوی زندگی خانوادگی، برای پیشرفت محیط اجتماعی خود نیز تلاش مستمر دارند. (محیط خانه و اجتماع را لازم و ملزوم یکدیگر می دانند .)
در فرهنگ دینی ما نیز به این امربسیار توصیه شده است . ما با خواندن قرآن و از طریق سیره و روش پیامبران و امامان در می یابیم که یکی از صفات انسانهای مومن، از خود گذشتن و به دیگران پرداختن می باشد. یعنی انسانهای مومن پس از خودسازی به این نتیجه می رسند که باید به دیگران کمک کنند تا به تکامل برسند، انسانهای با فرهنگ انسانهایی هستند که فقط به خود و خانواده خود فکر نمی کنند بلکه جامعه را نیز در کنار خود و خانواده قرار می دهد و تلاش می کند علاوه بر آسایش و آرامش خود و خانواده ، آسایش و آرامش اجتماعی که در آن زندگی می کند را نیز فراهم نمایند.
چند مثال ساده شاید ما را در فهم این مطالب یاری نماید:
مثال اول: همه ما کم و بیش از نقش رعایت بهداشت در سلامت جسم و روح آگاهی داریم. به همین منظور سعی و تلاش خود را در جهت پاکیزگی محیط خانواده و منزل خود به عمل می آوریم.اگر این خصوصیت را از محیط خانوادگی به محیط اجتماعی خود انتقال دهیم و پاکیزگی محیط اجتماعی را مؤثر در سلامت جسم و روان بدانیم این حرکت نشان دهنده ارتقاء فرهنگی می باشد.برای نمونه، اگر ریختن زباله در محیط خانه باعث آلودگی می شود، ریختن آن در خیابان هم باعث آلودگی خواهدشد.نتیجه می گیریم افراد با فرهنگ و آگاه از ریختن زباله در محیط اجتماعی خودداری می کنند.
مثال دوم: همه ما تلاش میکنیم که رفاه و آسایش در زندگی ما حاکم باشد، در همین راستا سعی می کنیم ، تا منزل خوب همراه با تمام امکانات در اختیار داشته باشیم.اگر این تفکر را به اجتماع خود انتقال دهیم یعنی محیط اجتماعی خود را مانند خانه خود بدانیم و برای عمران و آبادانی محیطی که در آن زندگی می کنیم تلاش و کوشش نماییم و با مسئولین محلی همگام باشیم توسعه و آبادانی با حداقل زمان بدست خواهد آمد. و این هم از نشانه های پیشرفت فرهنگی می باشد.
مثال سوم: در مسائل تربیتی نیز باید همین گونه فکر کنیم، یعنی همان قدر که تلاش می کنیم فرزندان صالح و مفید به جامعه تحویل دهیم، به همان اندازه باید برای تربیت فرزندان جامعه خود نیز تلاش نماییم.چون ما هرچه قدر تلاش کنیم و فرزندان خوب تربیت نماییم ولی جامعه ، جامعه ای سالم نباشد فرزندان ما را نیز به تباهی خواهد کشاند.پس در این مورد نیز باید احساس مسئولیت کرده و علاوه بر تربیت فرزندان خود، در جهت تربیت نوجوانان و جوانان جامعه ای که در آن زندگی می کنیم تلاش نمائیم.و نمونه های فراوان دیگر……
خداوند تبارک و تعالی انسان را موجودی اجتماعی آفریده وانسانها بسیاری از نیازهای ضروری زندگی خود را از طریق افراد دیگر برآورده می نمایند. اگر قرار بود هرکس به فکر خود و خانواده خود باشد نیاز به زندگی اجتماعی نبود، هر کس می توانست در گوشه ای از دنیای پهناور مکانی برای زیستن انتخاب نماید و به تنهایی زندگی نماید.
لازم به ذکر است، نگاه تک بعدی به اجتماع یک نوع عقب ماندگی فرهنگی است. برای مثال اگر حل مشکلات یک جامعه یا یک روستا را فقط در عمران و آبادانی خلاصه نماییم خود یک اشتباه بزرگی است.چون اجتماع را باید یک واحد به هم پیوسته دانست که هر قسمت آن به صورت متوازن باید رشد نماید.
در پایان نتیجه می گیریم انسانهای با فرهنگ ، همانقدر که به خود و خانواده خود توجه دارند به اجتماع خود نیز اهمیت می دهند و برای توسعه و آبادانی محیطی که در آن زندگی می کنند سعی و تلاش فراوان به عمل می آورند.
حال هر یک از ما باید خودمان را با این ویژگی ذکر شده بسنجیم.اگر این خصوصیت به صورت کامل در ما هست پس باید به خودمان ببالیم. اگر اندکی از این خصوصیت در ما نهادینه شده است تلاش کنیم تا آن را کامل در خود پرورش دهیم.و اگر فقط به خود و خانواده خود توجه داریم و به جامعه خود بی توجه ، باید متاسف باشیم و تلاش وافر نماییم تا این فرهنگ را در خود به شکوفایی برسانیم. چون کمک به همنوعان و جامعه ،یکی از نشانه های حرکت به سمت تکامل و به خدا رسیدن می باشد.