کمسار در گذر زمان

توجه به محیط زیست و توسعه فرهنگی جامع و پایدار

کمسار در گذر زمان

توجه به محیط زیست و توسعه فرهنگی جامع و پایدار

کمسار در گذر زمان

حب الوطن من الایمان _پیامبر خاتم (ص)_
با سلام و احترام خدمت همه اهالی محترم و بزرگوار کمسار و محلات همجوار .ضمن عرض خوش آمدگویی به شما بزرگواران بابت بازدید از وبلاگ کمسار .به عرض می رساند این وبلاگ با همه نقضان و کم و کاستی هایش درصدد شناسایی و معرفی چهره واقعی کمسار و اهالی محترم آن و روستاهای همجوار تشکیل گردیده و برآنست که با همت همه دوستان و اهالی محترم آن (اعم از مهاجرین ،ساکنین ) گامی در جهت معرفی تاریخچه ،موقعیت جغرافیایی،اقلیمی و فرهنگ ناب مردم آن بر دارد بنابراین انتظار می رود با ارایه پیشنهادات و انتفادات مفید و سازنده ما را یاری نمایید . منتظر ارایه مطالب مفید تاریخی ،اجتماعی ،فرهنگی ،ورزشی ،و... شما بزرگواران هستیم . تا گامی در جهت توسعه فرهنگی این روستای تاریخی بر داشته باشیم . با سپاس فراوان حمید باقری

۳ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «زباله روستاها» ثبت شده است


جمع آوری زبالها با فرهنگ سازی


از عمده مشکلات این روز های روستاهای کشور به ویژه روستاها ی گیلان  مساله زباله و حفظ محیط زیست از شر زباله ها وپسماند ها می باشد . 

یکی از راه حلها برای رفع مشکلات زیست محیطی آموزش وفرهنگ سازی است چرا که وقتی افراد بدانند رها شدن زباله چه مخاطراتی را می تواند رقم بزند هرگز به انجام این کار راضی نخواهند شد. دراین بین دهیاران وظیفه دارند با دادن آموزش وهمچنین مدیریت سیستم جمع آوری زباله ها مشکل را حل کنند. خوشبختانه مشکل زباله ر  در بیشتر  روستاهاحاد نیست وبا دادن آموزش می توان مشکلات را حل کرد.

به منظور  اجرای این طرح  نیاز به دهیاران آموزش دیده ودوست دار محیط زیست می باشد .

 برای ارتقاء توانمندی دهیاران دوره های آموزشی تخصصی در بخش های مختلف بویژه مدیریت پسماند با حضور استادان برجسته پیش بینی شده که گذراندن این دوره اثر خوبی بر روند کار آنها دارد.

طبق قانون شهرداری ها اولین و مهمترین وظیفه دهیاران جمع آوری پسماند، لایروبی انهار و تامین نظافت و بهداشت تعریف شده است.از آنجایی که بیش از ۵۰ درصد زیاله های تولیدی در روستاها قابل بازیافت و تبدیل شدن به کمپوست است که اگر روشهای این بازیافت را بدانیم و برای آن برنامه ریزی کنیم .وانرا به  همه مردم روستاها آموزش دهیم می توانیم ضمن جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی و تامین فضایی شاداب و سالم برای ساکنان از زباله برای تولید کمپوست و کود و تولید محصول کشاورزی استفاده کنیم.لذا تفکیک زباله های تجزیه پذیر از میان پلاستیکها می تواند جلوی آسیبهای جدی به محیط زیست را بگیرد. در این میان تفکیک زباله ها می تواند راه را برای استفاده بهینه هموار سازد.

افزایش زباله در روستاها

در چند سال اخیر تولیدانواع زباله در روستاهای کشور به شدت افزایش پیدا کرده است. آمارها نشان روزانه ۱۰هزار تن زباله عادی دربیش از ۳۲هزار روستای کشور تولید می شود که نیمی از آن قابلیت بازیافت و تبدیل شدن به کمپوست را دارد می دهد .

 کارشناسان  مسئول خدمات عمومی امور روستایی معاونت امور دهیاری های سازمان شهرداری و دهیاری های کشور می گویند :

وضعیت تولید زباله در روستاهای کشور نسبت به قبل تغییر پیدا کرده هم اکنون در بیش از ۳۲هزار روستای کشور روزانه ۱۰هزارتن زباله عادی و خانگی تولید می شود که ۵۴ درصد آنها قابل بازیافت است وباید به فکر مابقی آنها بود . از مجموع پنج هزارتن زباله روستایی می توان دو تا سه هزار تن مواد کمپوست تولید کرد که در کشاورزی و تولید محصولات ارگانیک کاربرد خوبی دارد و در کاهش آلودگی زیست محیطی نیز موثر خواهد بود.

 کارشناسان  محیط زیست روستایی معتقدند که تولید پلاستیک در کشورمان نیز سالانه بالغ بر دو میلیون و ۱۰۰ هزار تن است که ۶۰۰ هزارتن آن ظروف یک بار مصرف است که نشان می دهد این فاجعه زیست محیطی همه ما را تهدید می کند و اگر چاره نکنیم هزینه زیادی متحمل خواهیم شد.

مدیریت پسمان در روستاها که امروزه به شدت در معرض آلودگی قرار دارد باید در اولویت برنامه های دهیاران و بخشداران قرار گیرد و در کنار مستند سازی به سمتی حرکت کنیم تا مشکلات این حوزه کمتر شود.همچنین تغییر الگوی مصرف در روستاها که همپای شهرنشینان موجب تولید زباله بیشتر شده باید مدیریت شود تا از بروز پیامدهای آن جلوگیری شود. در گذشته تنها غذای باقیمانده ازسفره روستائیان نان خرده بود که خوراک طیور و دام ها می شد اما امروز زباله روستایی مانند شهری بالا رفته و با مشکلات زیست محیطی مواجه هستیم.

چه باید کرد

روزانه ۴۸ هزار تن زباله شهری و روستایی و پسماند عادی، ۴۰۰ تن زباله بیمارستانی و ۹ هزار تن پسماند ویژه در کشور تولید می شود که شیرابه ها آلودگی شدید دارد و راه افتادن شیرابه ها و تجمع زباله، سلامت انسانها ومحیط زیستشان را به خطر می اندازد .

بحث مدیریت پسماندها خصوصا در روستاها مهم به نظر می رسد از آنجا که 54درصد زباله ها ی روستایی قابل بازیافت است لذا آموزش در زمینه تفکیک زباله های خشک وتر وتجزیه پذیر وناپذیر می تواند کمک بزرگی به کاهش آلودگی محیط روستایی کند.

البته معمولا در  بسیاری از روستاها به دلایل مختلفی (محفوظ و محذوف بماند)از گروه های حامی محیط زیست استقبال خوبی نمی شود. و علیرغم خطرات و عواقب بدی که

 مساله عدم توجه به بحث محیط زیست  به دنبال دارد .در آینده نزدیک همه ما ونسل های یعد از ما را تهدید می نماید مردم روستاها وحتی برخی از مسولان آ ن  هیچ نوع برنامه ای جهت دانش افزایی خویش واهالی دیار خود  نشان نمی دهند.ودر بسیاری از مواقع سبب دلسرد شدن حامیان محیط زیست می گردند.

اما در بسیاری از روستاها  هم مردم فرهنگ دوست و دوستدار طبیعت با آغوش باز از حامیان محیط زیست استقبال نموده ودر کلاس های و جلسات انجمن های حامی  طبیعت شرکت نموده وبا وحدت و یکدلی زمینه را جهت پاک سازی محیط زیست از زباله ها فراهم نموده اند و گامهای مثبت و قابل تقدیری را بر داشته اند .امید آن داریم که همه  ما توجه جدی به محیط زیست داشته باشیم و در جهت حفظ و نگهداری این نعمت خدادادی از هیچ کوششی دریغ ننماییم.

                                                   تهیه وتدوین :حمید باقری 15-10-96

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ دی ۹۶ ، ۱۲:۰۰
حمید باقری و امیررضا باقری.

فقدان آگاهی و دانش زیست محیطی
بین رفتارهای حفاظتی از محیط زیست و دانش و آگاهی افراد رابطهٔ مستقیمی وجود دارد، یعنی هر چه دانش زیست محیطی فرد بیشتر باشد، احتمال انجام رفتارهای حفظ زیست محیطی‌اش نیز بالاتر می‌رود؛ بنابراین، در قدم نخست، باید خطرات زیست‌محیطی را به وضوح و شفافیت بیان کرد و فرد را نسبت به این امر آگاه ساخت.

همچنین افراد باید دانش خود را دربارهٔ شیوه‌های حفاظت از محیط زیست بالا ببرند. سخن پارسونز که معتقد است آگاهی به‌عنوان گرایش ارادی وسیلهٔ دستیابی به هدف‌هاست، گواه بر همین امر است؛ یعنی اگر مردم آگاه باشند و اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشند، بدون جبر و ناخودآگاه در این راستا تلاش خواهند کرد.

مهم‌ندانستن و بی‌توجهی به آینده
اکثر مردم گرچه می‌دانند باید به فکر نسل آینده باشند، در رفتارهای فردی و جمعی بی‌اهمیتی به آینده و نسل بعد نشان می‌دهند است. به‌عنوان نمونه می‌بینیم در سطح فردی، از لامپ پرمصرف استفاده می‌کنند، از عایق‌سازی منزل خودداری می‌کنند، در مصرف انرژی‌های گرمایشی و سرمایشی صرفه‌جویی نمی‌کنند و… . این رفتارها در درازمدت هزینهٔ مالی فراوانی برای آن‌ها به‌وجود می‌آورد، در حالی که افراد توجهی به این مسائل نمی‌کنند. در سطح جمعی نیز شاهد رفتارهایی هستیم که نشان از بی‌توجهی به انسان‌های نسل آینده دارد.

مصرف‌گرایی مفرط
امروزه برخی افراد، هویت و ارزش خود را براساس دارایی‌ها و تجملات مادی‌شان توصیف می‌کنند. جست‌وجوی معنا و امنیت روانی در مادیات موجب مصرف‌گرایی بیش‌ازحد می‌شود، چیزی که رسانه‌های جمعی نیز آن را تقویت می‌کنند. در این راستا افرادی که خصوصیت مصرف‌گرایی دارند، وقتی مصرف خود را با دیگران مقایسه می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که مصرف آن‌ها کم‌تر از مصرف دیگران است، احساس محرومیت و ولع شدید می‌کنند و به مصرف افراطی روی می‌آورند. در این میان، توجه به محیط زیست و تلاش برای استفاده از موادی که به محیط زیست صدمه نزند، مورد غفلت واقع می‌شود و درنهایت مصرف‌گرایی مفرط مستقیم و غیرمستقیم به محیط زیست آسیب می‌رساند. تغییر سبک زندگی و گرایش افراد به استفادهٔ مفرط از تکنولوژی‌های روز برای دستیابی به آسایش و برآورده‌کردن نیازهای کنونی نیز مزید بر علت است.

خودمداری
به طور عمومی، افراد اطلاعات را به شیوه‌ای دریافت و ادراک می‌کنند که باعث ایجاد احساس مثبت دربارهٔ خودشان شود. در این میان، فرد شواهد و مدارکی را که موجب ارزیابی منفی‌اش شود، نادیده می‌گیرد یا از آن‌ها اجتناب می‌کند و از سویی شواهدی را که باعث افزایش احساسات مثبت در او شود، مورد اهمیت و حتی بزرگ‌نمایی قرار می‌دهد.

این سوگیری غلط در ایجاد و تداوم مشکلات زیست محیطی نقش دارد، به طوری که برای محافظت از خویشتن، فرد روی آن دسته از مشکلات زیست‌محیطی تمرکز می‌کند که به او امکان می‌دهد نقش خود را نادیده بگیرد و دیگران را علت اصلی این مشکلات ببیند.

به طور نمونه کشورهای پیشرفته را به‌خاطر آلاینده‌های صنعتی سرزنش می‌کند. در چنین شرایطی آزادی بیشتری برای ادامهٔ رفتار تخریب‌گرایانهٔ خود احساس می‌کند. چراکه رفتارهای خود را نادیده می‌گیرد یا آن‌ها را علت تخریب محیط زیست نمی‌داند. همچنین فرد، برای تقویت احساسات مثبت به خود، دست به رفتارهایی می‌زند که گرچه در عمل اهمیت چندانی ندارند، تصور می‌کند نقش او در حفظ محیط زیست پررنگ است؛ برای مثال در ذهن خود به طور دائم نگران محیط زیست است و در عین حال که از وسایل نقلیهٔ شخصی، به جای وسایل نقلیهٔ عمومی، استفاده می‌کند، دیگران را به خاطر رفتارهای تخریب‌گر محیطی دیگر، سرزنش می‌کند.

در مجموع خودمداری و تأیید خویشتن موجب می‌شود، افراد آسیبی را که به محیط زیست می‌زنند کم و کار مثبتی را که انجام می‌دهند، زیاد برآورد کنند و این مسئله نه‌تنها در حل مشکلات زیست محیطی ایجاد تداخل می‌کند، بلکه موجب تداوم رفتار مخرب نسبت به آن نیز می‌شود.

هم‌نوایی و لوث مسئولیت
این دو مفهوم از مفاهیم روان‌شناسی اجتماعی هستند. در هم‌نوایی، فرد براساس رفتارهای گروه دیگر احساس فشار واقعی یا خیالی می‌کند و درنهایت رفتار خاصی را انجام می‌دهد؛ برای نمونه، وقتی فردی می‌بیند دیگران به‌آسانی رفتارهایی را انجام می‌دهند که باعث تخریب محیط زیست می‌شود، او نیز این رفتار را به‌راحتی انجام می‌دهد. در لوث مسئولیت، فرد، مسئولیت یک مشکل را به گروه، سازمان و افراد دیگر نسبت می‌دهد و معتقد است نباید برای رفع آن مشکل کاری انجام دهد، درواقع مسئولیت را به شخص دیگری واگذار می‌کند. مثلاً وقتی فرد می‌بیند شخصی به تخریب محیط زیست برخاسته است، برای جلوگیری از این عمل، اقدامی نمی‌کند، چراکه معتقد است گروه یا سازمان‌های دیگر متولی این مسئله هستند. در این صورت فرد حتی حاضر به جمع‌آوری زباله‌هایی که خود تولید کرده نیست و مسئولیت آن را به شهرداری می‌سپارد.

با درک خطرات و ضررهایی که عدم توجه به محیط زیست پیش خواهد آورد، باید با شناخت کامل ضرورت‌های حوزهٔ محیط زیست روی این مسئله حساس شویم و دیگر مسائل مربوط به محیط زیست را از مسائل زندگی خود جدا ندانیم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آبان ۹۶ ، ۲۲:۵۱
حمید باقری و امیررضا باقری.

 


دومین جلسه حامیان محیط زیست منطقه کمسار این بار به میزبانی دهیاری و شورای   روستای کمسار وبا حضور آقای وارزین سرپرست محترم دهیاری کمسار  و آقایان منوچهر کمایی و بهمن نیکروان دو تن از اعضای محترم وفعال  حامی محیط زیست ودیگر اعضای گروه حامیان محیط زیست  ( آقایان: احمدی تبریزی( مهاجر از تبریز), جعفر صحرانورد, علیرضا طاهری, محمدعلی ادیبی, حمید باقری و ابراهیم خرم دل)این بار با شعار کاهش تولید زباله، ضامن سلامت و بقای انسان و محیط زیست  روز جمعه 12-8-96در دفتر شورای کمسار راس ساعت 5 عصر برگزار گردید.


نخست برادر  ابراهیم خرم دل سخن را با نام و یاد خدا و عرض خیر مقدم به دوستان آغاز نموده, در ادامه هدف از تشکیل گروه تلگرامی" کمسار شفت و حومه- گیلان" ( حدودا 10 مرداد 96)و همچنین تشکیل " گروه حامیان محیط زیست کمسار" ( حدودا 7 مهر 96) را بیان نمود. در ادامه یکی از پیشنهادات خود یعنی  تشکیل هیأت مدیره, افتتاح حساب توسط هیأت, تشکیل صندوق حمایت از روستا" و نحوه جذب حمایت های معنوی( فکری) و مادی و شیوه و موارد استفاده وجوهات را تشریح نمودند .

سپس   آقای احمدی( با مرحوم استاد حبیب رحیمی خویشاوند است) به برخی از تجارب و آداب و رسوم تبریزی ها پرداخت: انجمن خامنه ایها و عملکرد و شیوه کار آن ها- همه مؤسسات و نهادها بیلان کار می دهند چه به أشنایان چه به غیره- شهر تبریز بی گدا است! کمک به شیوه درست و منطقی نه گداپروری- تقدیم هدایا به جای گل, شیرینی, پرده, بنر, زکات, قربانی کردن, صدقه, لباس, کفش, نان, در راه مانده و.... به صندوق واریز کرده, رسید می گیریم و بعد بیلان کار می دهند!- به گدا و معتاد کمک نمی کنند اما به خانواده اش چرا.

در ادامه  آقای وارزین در کمال نا باوری با  نا امیدی سخن را شروع نموده, بیان داشت: تشکیلات شورای بازار به شکست منجر شد- شورا بدون پول نمی تواند کاری انجام دهد- هیأت مدیره صندوق 2 نفر از شورا و دهیار, 3 نفر از بیرون باشد- صندوق باید درآمد زیادی داشته باشد تا بتواند نخست مشکلات پیش پا افتاده را حل نماید- گروه تلگرامی توسط وی تشکیل شده, شکست خورده است- برای شن ریزی کوچه ها درصدی از مردم گرفتیم- مردم در جمع آوری و تفکیک زباله همکاری نمی کنند-  کاشتن نهال کاج و خراب کردن در سیزده بدر و.....     نکته: حاضران در کمال آرامش به نوبت پاسخ بیانات ایشان را دادند.

نفر چهارم آقای محمدعلی ادیبی بودند که در زمینه زباله وسامان دهی آن پیشنهاد دادند که با تهیه یک گاری وتحویل آن در درب منازل وتغییر سطل های زباله به صورت چرخ دار گامی در جهت تسریع وتسهیل در امر جمع آوری زباله ها شکل گیرد.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ آبان ۹۶ ، ۰۰:۰۰
حمید باقری و امیررضا باقری.