نقش سمن‌ها در حفظ محیط زیست

سازمان مردم نهاد (NGO)، سازمانی غیردولتی، غیرسیاسی و غیرانتفاعی است که افراد در آن به طور داوطلبانه عضویت دارند. امروزه سازمان‌های داوطلب و مردم‌نهاد به دلیل ارتباط مستقیم و بدون واسطه با مردم، بسیار موثر و کارآمد عمل می‌کنند. سازمان‌های مردم‌نهاد، اعتبار خود را از نقش مسئولانه و سازنده خود در جامعه کسب می‌کنند. این سازمان‌های غیردولتی با ساختارهای انعطاف‌پذیر و گسترده و پراکنده در دوردست‌ترین نقاط کشورها قادر هستند فعالیت‌های بسیاری را انجام دهند که دولت‌ها و بخش خصوصی از انجام آن عاجزند.

در کشورهای توسعه یافته، سازمان‌های مردم نهاد در بسیاری از عرصه‌ها از قبیل محیط زیست، تعلیم و تربیت، رشد جمعیت، زنان، فرهنگ، اطلاع‌رسانی، سیاست، هنر و اقتصاد فعال هستند. در این کشورها، احزابی که در زمینه‌ محیط زیست فعالیت می‌کنند بسیار قدرتمند و هدفمند هستند و خواسته‌های زیست محیطی مردم را از مدیران و مسئولان کشور مطالبه می‌کنند.

آموزش زیست محیطی

هر کس در برابر تاثیرات خویش بر طبیعت مسئول است و باید اطمینان حاصل کند که بهره‌برداری از منابع به شیوه‌ای پایدار صورت گرفته است. همچنین افرادی که مسئولیتی را در بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی و توسعه‌ای برعهده دارند، در قبال عملکرد زیست محیطی خود مسئول هستند. از این‌رو آموزش محیط زیست در همه سطوح ضروری است.

مشارکت اجتماعی مردم در حوزه محیط زیست هنگامی عینیت پیدا می‌کند که مردم بدانند چه مخاطراتی محیط زیست آنان را تهدید می‌کند، علت آن چیست و چگونه می‌توان با بهبود عملکرد یا تغییر رفتار به رفع آن‌ها کمک کرد. هدف از آموزش محیط زیست، افزایش آگاهی، درک و حساسیت افراد نسبت به فرآیندهایی است که در محیط طبیعی رخ می‌دهد، به شکلی که آن‌ها نسبت به محیط زیست احساس مسئولیت کنند. آموزش به مردم کمک می‌کند تا خود بخشی از راهکار و راه‌حل باشند. آموزش صحیح، حق انتخاب را برای مخاطب در نظر می‌گیرد. هدف بسیاری از آموزش‌های محیط زیست، تغییر و اصلاح عادات قدیمی است.

برخی گزینه‌های قابل استفاده برای افزایش آگاهی زیست محیطی در سطح جامعه شامل آموزش زیست محیطی برای رهبران، سیاستمداران و مدیران، استفاده از رسانه‌ها برای انتقال نگرانی‌های زیست محیطی به جامعه، آموزش همگانی درباره محیط زیست و کاهش آلایندگی، قرار دادن درس‌های آموزش محیط زیست به عنوان بخشی از آموزش رسمی مدارس، آموزش استفاده مجدد و بازیافت مواد قابل بازیافت، قانون‌گذاری، اطلاع‌رسانی و در نظر گرفتن جوایزی برای حفظ و بهبود محیط زیست و در نظر گرفتن روزهایی از ماه به عنوان روز پاک و جمع‌آوری زباله‌های جامد و یا روز بدون خودرو به منظور افزایش حساسیت مردم نسبت به محیط زیست است.

آموزش حساسیت نسبت به محیط زیست در کودکان

بر اساس کتاب ورزش و محیط زیست، هدف این نوع آموزش، آگاهی احساسی در کودکان دانش آموز است تا آنها را قادر سازد نسبت به محیط خود احساس داشته باشند. این روش فراتر از شیوه‌های پیش پا افتاده و ناکارآمد تدریس است بلکه کودکان از شیوه‌هایی چون ترسیم کردن، گفتن، نوشتن، پرسیدن، تصور کردن، از طبیعت الهام گرفتن، به طبیعت اضافه کردن، راه رفتن و دویدن برای درک عمیق احساس محیط زیست استفاده می‌کنند.

https://www.isna.ir/news

12 توصیه سازمان حفاظت محیط زیست برای 13 بدر

1- سفرهای نوروزی نقطه عطفی در رویارویی انسان با مظاهر طبیعی است و در این میان ضرورت دارد که مسافران محترم با همت و تلاش خود ضمن بهره مندی از این موهبت های الهی و ارزش های خدادادی با رعایت اخلاق طبیعت گردی و با بهره مندی از آموزه های دینی و اخلاق زیست محیطی ، صیانت از جلوه های الهی را سرلوحه رفتار و منش خود قرار دهند و در حفظ طبیعت و محیط زیست کوشا باشند.

2- نباید فراموش شود که محیط زیست سالم جزو سرمایه های اجتماعی محسوب می شود که همه وظیفه داریم در حفاظت و نگهداری از این مواهب طبیعی کوشا باشیم و بی توجهی به حفظ و پاسداشت طبیعت در نهایت با تخریب محیط زیست همراه خواهد بود که این خود مشکلات عدیده ای را برای تمامی جانداران از جمله خود انسان ها به وجود می آورد پس بیاییم همه ما دیده بان طبیعت سرزمین خود باشیم و برای حفظ محیط زیست سرزمین پهناور ایران، احساس مسوولیت کنیم و به متخلفان تذکر دهیم .

3- هموطنان گرامی با توجه به فصل گلدهی گیاهان، محل اسکان خود را در اماکنی انتخاب کنند که از پوشش گیاهی و جنگلی کمتری برخوردار باشد و از لگدمال کردن گیاهان و شکستن سرشاخه های درختان خودداری شود.

4- در زمان حضور در طبیعت، مسافران تا حد امکان غذاهای آماده که نیازمند پخت مجدد نیست به همراه داشته باشند و در صورت نیاز به آتش، در حد امکان از زغال آماده استفاده کنند و از شکستن هرگونه سرشاخه درختان جلوگیری به عمل آورند و حتماً خاکستر آتش را نیز با آب و خاک خاموش کنند، همچنین از روشن کردن آتش در کنار درختان خودداری کنند که در این شرایط ، بهترین کار همراه داشتن گاز پیک نیکی است.

5- گردشگران کیسه مخصوص جمع آوری زباله را همراه خود برده و در پایان روز زباله های تولیدی را به ایستگاههای مسقر تحویل دهند و زباله های خود را در جنگل، ساحل دریا، کنار چشمه های آب، دره ها و مناطق کوهستانی رها نکنند.

6- جلوگیری از شکار و صید حیات وحش و عدم حمل هرگونه سلاح، تبر، اره و تور صیادی از دیگر توصیه های سازمان حفاظت محیط زیست به مردم است و هموطنان لازم است به جای شکار حیوانات و به جای چیدن گلها و گیاهان، از آنها عکس بگیرند و سالها از دیدن آن عکس لذت ببرند.

7- تفرجگران نوروز در صورت مواجه شدن با هر گونه حریق در جنگل نسبت به خاموش کردن آن اقدام و یا با مراکز آتش نشانی، محیط زیست و منابع طبیعی تماس گرفته و موضوع را گزارش کنند.

8- مسافران نوروزی به منظور بهره مند شدن از محیط زیستی زیبا، سالم و با نشاط ، در پاسداشت طبیعت کوشا باشند و با رعایت توصیه های زیست محیطی و بهداشتی با مأموران و کارشناسان حفاظت محیط زیست همکاری کنند.

9- لازم است مردم در عرصه های طبیعی زباله نریزند و در پایان ساعاتی که در طبیعت به سر می برند، زباله ها را رها نکنند و نسبت به سلامت درختان و بوته های جنگلی اعم از طبیعی و دست کاشت دقت و توجه ویژه ای داشته باشند.

10- پاکیزه نگه داشتن حاشیه های رودخانه ها و نهرهای طبیعی که در نقاط مختلف کشور جاری هستند نیز مورد تأکید سازمان حفاظت محیط زیست است.

11- گشت ویژه یگان حفاظت محیط زیست در مناطق مختلف کشور در ایام نوروزی برقرار است و با فروشندگان حیوانات غیرمجاز و هرگونه تخریب محیط های طبیعی و ساخت و سازهای غیرمجاز در مناطق تحت مدیریت حفاظت محیط زیست توسط ضابطین دادگستری و مأموران اجرایی برخورد می شود.

12- در پایان با توجه به اجرای طرح مسیر سبز ساحل پاک مسافرانی که قصد عزیمت به شهرهای شمالی کشور را دارند، ضمن توجه کامل به حفظ محیط زیست با مأمورین اجرایی این طرح همکاری لازم را بعمل آورند

چگونه محیط زیست محلی خود را سالم و امن نگه‌داریم

ما محیط زیست خود را به دستان خود و با شیوه زندگی، فعالیت‌ها و حتی فکرمان تحت تأثیر قرار می‌دهیم. یک اجتماع نیز به‌طورکلی بر محیط اطراف خود با توجه به راه و روش و انتخاب‌هایش در زندگی به خوبی یا بدی تأثیر می‌گذارد.
یک محیط زیست سالم برای ما ضروری است و تمایل به داشتن چنین محیطی در همه ما وجود دارد. اما داشتن این چنین محیطی بدون تلاش و توجه، دست‌نیافتنی خواهد بود. برای به‌وجود آوردن این چنین محیطی مردم باید بدانند چگونه مدیریت یک محیط پاک و سالم را در دست بگیرند.
آموزش به مردم می‌تواند بهترین راه برای داشتن محله‌ای تمیز و ایده‌ال و درمجموع شهری زیبا باشد. متأسفانه در کشور ما با وجود برخی تلاش‌های انجام شده برای محیط زیست، همواره بسیاری از مردم هیچ‌نوع توجهی به محیط اطراف خود ندارند و با بی‌اعتنایی از کنار آن می‌گذرند.
روستاییان به‌خاطر مشکلات اقتصادی و فرهنگی، دیگر توجه گذشته خود را به محیط طبیعی و زیبایی آن ندارند .چهره روستاهای ما نه دیگر شبیه به گذشته‌اش است و نه شبیه به شهر. درختان تنومند با بی‌رحمی تمام قطع می‌شوند و به‌جایشان ساختمان‌هایی با نماهایی زشت ساخته می‌شوند. مردم به روستا‌ها و مناطق طبیعی هجوم می‌برند و برای لذت بردن در چنین مکان‌هایی دست به نابودی طبیعتش می‌زنند. در اینجا سعی داریم سه نکته کوچک و ساده را برای نگهداری از طبیعت محلی به شما معرفی کنیم.
نکته اول: اطراف خود را تمیز نگه‌دارید
هیچ‌گاه اجازه ندهید در اطراف محله و در نزدیکی خانه شما آشغال جمع شود. در بسیاری از کشورهای اروپایی، برای هر ساختمان مسکونی، مکانی مشخص همراه با سطل‌های بزرگ برای گذاشتن آشغال درون آن‌ها وجود دارد؛ از همین رو چنانچه فردی دیرتر از زمان جمع‌آوری زباله، آشغال خود را در سطل بگذارد، مشکلی برای محله و منطقه مسکونی به‌وجود نمی‌آید. متأسفانه رشد میکروب و شیوع بیماری از همین پرتاب آشغال در کنار خیابان‌ها بیشتر است تا گذاشتن آن‌ها در سطل‌های مخصوص. با این حال متأسفانه در کشور ما چنین سیستمی وجود ندارد؛ اما شاید بد نباشد شما توجه بیشتری به زمان گذاشتن آشغال خود داشته باشید و هر زمان که دوست داشتید آن را پشت در خانه خود نگذارید.
نکته دوم: محیط اطراف خود را سبز نگه‌دارید
سعی کنید کمی از وقت خود را صرف درخت‌کاری و گل‌کاری در اطراف خانه‌تان کنید. کاشت درخت و حتی کاشت درختان میوه‌ای، به داشتن هوای پاک به شما کمک می‌کند. درختان و گیاهان نه تنها هوای پاک، بلکه لذت و آرامش نیز به شما می‌بخشند. شما می‌توانید همسایگان خود را نیز تشویق به کاشت و گل‌کاری در اطراف منزل کنید. چنانچه فردی را دیدید که بدون هیچ دلیلی، در منطقه‌ای درخت یا گلی را نابود می‌کند، بی‌توجه از کنارش رد نشوید. اهمیت‌دادن به محیط زیست، اولین قدم برای بهبود آن است.
نکته سوم:فضای اطرافتان را متمدن نگه دارید
دادزدن، دعواکردن، فریادکشیدن، بوق‌زدن‌های بی‌جا در زمان خواب مردم و هر نوع رفتارهای ضدفرهنگی، محله شما را به منطقه‌ای بدون رفتار شایسته تبدیل می‌کند. این رفتار‌ها استرس، ترس و افسردگی را در بین ساکنان به‌وجود می‌آورد و از همین رو مراقبت و توجه به محیط اطراف را کمتر می‌کند. نگه‌داشتن صلح‌آمیز یک محله همانند نگه‌داشتن محله‌ای سبز و تمیز اهمیت دارد.

منبع: شهرآرا

شناخت محیط زیست و اخلاق انسان مدار

اخلاق محیط زیست می‌گوییم در واقع به موضوعی تازه در حوزه تفکر اشاره می‌کنیم، گر چه شاید برخی از کلیات آن در ازمنه قدیم در میان متفکران مطرح شده باشد.

حوزه اخلاق محیط زیست به رابطه اخلاقی بین نوع بشر با طبیعت اطراف خود ناظر است و همان طور که اشاره شد اگر چه بسیاری از فلاسفه در طول تاریخ به این موضوع اشاره کرده اند، لیکن توجه و تدقیق جدی در این مقوله به عنوان یک بحث مجزا در دهه 1970 درجهان آغاز شد. پیدایش این مقوله بدون شک به واسطه آگاهی بشر از تاثیرات فن آوری، صنعت، توسعه اقتصادی و رشد جمعیت بر روی محیط زیست در دهه 1960 بود. دو کتاب مهم در این دهه منتشر شد که تاثیر به سزایی در آگاه سازی جوامع – به ویژه جوامع غرب – و توجه آحاد مردم و دولت‌های به واقعه هولناکی که به سبب عوامل پیش گفته جهان را تهدید می‌کند، داشت. یکی از این دو کتاب (بهار خاموش) نوشته راشل کارسون بود که در سال 1962 انتشار یافت. این کتاب همگان را آگاه می‌ساخت که استفاده بی برنامه و بی حساب از مواد شیمیایی و آفت‌کش‌های غیر بیولوژیک چه بلایی بر سر محیط زیست انسان و حیات وحش می‌آورد. کتاب دیگر (بمب جمعیت) اثر پل ارلیش بود که نشان می‌داد توسعه جوامع و افزایش بی رویه جمعیت چگونه کلیه منابع سیاره زمین را در خطر نابودی قرار داده است. البته آلودگی و نبودی منابع طبیعی را نمی توان تنها نگرانی‌های زیست محیطی از آن زمان تا کنون دانست. کاهش مدام تنوع گیاهی و جانوری، نابودی بیابان‌ها، افول اکوسیستم‌های و تغییرات آب و هوا همه و همه دست به دست هم داده و بر وجدان عمومی و سیاست جوامع تاثیر گذارده و این مساله در سالیان اخیر به طرزی فزاینده گسترش یافته است. در این شرایط اخلاق زیست محیطی ایجاب می‌کند که ما نیز تعهدات اخلاقی خود را در جهت رویارویی با این نگرانی‌ها تنظیم و شاخک‌های حسی وجدانمان را بدین سمت و سو حساس کنیم. در واقع دو سوال اساسی که اخلاق زیست محیطی باید به آن پاسخ گوید عبارتند از: به منظور احترام به محیط زیست چه وظایفی برعهده آحاد نوع بشر است، و چرا؟ سوال دوم باید ابتدا پاسخ داده شود برای این که دریابیم چه وظایفی در قبال محیط زیست داریم در ابتدا باید بفهمیم که چرا مشکلات زیست محیطی وجود دارند. برای مثال، آیا ما الزاماتی برای برخورد با مسایل زیست محیطی بشر امروز داریم؟ برای زندگی بشر در آینده داریم؟با به طور کلی آیا نسبت به محیط زیست به خودی خود و قطع نظر از منافع بشری مسوول هستیم و باید کاری بکنیم؟ فلاسفه مختلف پاسخ‌های کاملا متفاوتی با این سوال بنیادین داده اند که همچنان که در ادامه ی این مطالب خواهیم دید ما را به دیدگاه‌های کاملا متفاوتی در حوزه اخلاق زیست محیطی هدایت می‌کنند.

اگر پیش گویی ناسا درست باشد ایران خشک سالی 30 ساله پیش روی دارد

آخرین خشکسالی  شوم ایران سال -46- 1345  اتفاق افتاده که صدهها نفر در شرق ایران از گرسنگی مردند و بسیاری  از شرق ایران  خراسان – یزد کرمان و سیستان و بلوچستان مهاجرت کردند

بخش تحقیقات اقلیمی ناسا بر اساس نتایج یک تحقیق چند ساله برای مدل‌سازی دوره‌های اقلیمی پیش بینی کرده است که در سه تا چهار دهه پیشِ رو، کره زمین با یک نوع تغییر نظام بارش مواجه شده است: از بارش در مناطق خشک کاسته شده و به بارش در مناطق مرطوب افزوده شده. بر این مبنا، مناطق خشک کنونی خشک‌تر می‌شوند، بیابان‌ها پیش‌تر می‌روند و مناطق استوایی پربارش تر خواهند شد. این تغییر در برخی مناطق شدیدتر و اثرگذارتر خواهد بود. ایران کشوری است که در این گزارش دو بار به نام آن به عنوان یکی از کشور.هایی که در پیشانی این قهقرای مرگبار اقلیمی قرار دارد، اشاره شده است

در خیلی سال‌های پیش رو، میزان بارش ایران کمتر از نصف میانگین خواهد بود، بیابان‌ها در ایران بسیار گسترش خواهند یافت. غالب زیستگاه‌های ایران وارد یک دگردیسی پس‌رونده خواهند شد. یعنی جنگل‌ها درختزار می‌شوند، درختزاران بوته‌زار می‌شوند، بوته‌زارها بیابان می‌شوند و بیابان‌ها به عدم زادآوری مطلق نزدیک خواهند شد.

پس این دیگر فقط یک نگرانی نیست، یک اطلاع مسلم علمی است: در خیلی سال‌های پیش رو، میزان بارش ایران کمتر از نصف میانگین خواهد بود، بیابان‌ها در ایران بسیار گسترش خواهند یافت. غالب زیستگاه‌های ایران وارد یک دگردیسی پس‌رونده خواهند شد. یعنی جنگل‌ها درختزار می‌شوند، درختزاران بوته‌زار می‌شوند، بوته‌زارها بیابان می‌شوند و بیابان‌ها به عدم زادآوری مطلق نزدیک خواهند شد. هم اکنون حدود بیست درصد مساحت ایران بیابان مطلق است.

یعنی زادآوری زیستی آن در حداقل ممکن است. نیمی از مساحت ایران بیابان استمنبع. دو سوم مساحت ایران در شمار مناطق خشک و نیمه خشک قرار می‌گیرد.

گزارش ناسا تاکید می‌کند که بعید نیست بین سی تا چهل سال آینده بخش‌های وسیعی از ایران به بیابان مطلق تبدیل شده و یا غالب مناطق نیمه خشک کنونی نیز بیابان خواهند شد. ما خشک‌تر، بی‌برگ و بارتر، سترون‌تر و بسیار فقیرتر خواهیم شد.

مهمترین عامل تخریب هم فعالیت طبیعی بشر در سرزمین وسیعی است که هیچگونه راه آبی خروجی به دریای ازاد ندارد تا الاینده های جامد و مایع را از این سرزمین بسته بشوید و به اصطلاح زیست بوم ها را نو و احیاء کند. از نظر زمین شناسی این سرزمین وسیع و مثلثی شکل که بین دو رشته کوه الیرز و زاکرس قرار گرفته و بین این دو کوه هم محصور است به گونه ایست که هیچ رودخانه ای از ان جاری نمیشود که نهایتا به حلیج فارس یا در یای عمان برسد و تمام رودهای جاری به سوی دامنه های جنوبی البرز و یا دامنه های شمالی زاگرس یا به “دریاچه ی” بسته مازندران مازندران میریزند و یا در گودالهایی مثل دریاچه ارومیه و بختگان و قم و هامون و غیره مسددود و محدود میشوند. نتیجه این تکرار و تداوم چرخه اب در طبیعت بسته فلات ایران این بوده و هست که نمک وارده به محیط زیست تدریجا در همین گودالهای درون فلات انباشته شود و با پرشدن دریاچه ها و ابگیر ها نمک باقی مانده توسط باد به زمین های اطراف پراکنده شود.

این نمک فزاینده حاصل مستقیم فعالیت بشر در فلات ایران است چه هرنفر به طور متوسط روزانه بین ۳ الی ۵ گرم نمک طعام مصرف و همین مقدار نمک را بی کم و کاست به محیط زیست بر میگرداند. اگر جمعیت فلات مرکزی ایران را (منطقه بین دو کوه البرز و زاگرس) که شامل افغانستان هم میشود در حدود ۶۰میلیون بیانگاریم این افراد جمعاْ به طور روزانه بین ۱۸۰ الی ۳۶۰ تن نمک به محیط بسته فلات وارد کرده و میکنند. نمک وارده به محیط زیست بدون کم و کاست باقی میماند تا در فصول خشک سال که آبگیرها و دریاچه ها تبخیر میشوند توسط باد های موسمی به زمینهای اطرف پراکنده شوند که نتیجه ان کاهش پوشش گیاهی و کم شدن تدریجی بارندگی در منطقه است. بنابراین گرچه ممکن است مطالعات سازمان ناسا ریشه در واقعیت هم داشته باشد اما روند تخریب زیست محیطی فلات ایران به چند هزار سال پیش برمیگردد که اریایی ها برای استفاه از چراگاهها و سرسبزی های این منطقه به ان کوچ کردند

اما چه میشود کرد تا سرزمین اباء و اجدادی مان را از این روند نخریب نچات دهیم یا حداقل انرا در همین مرحله نگداریم و اجازه ندهیم تا روند تخریب فلات ایران از انچه که هست فراتر رود!؟  با این حساب میتوان انتظار داشت تا با اجرای یک سری برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت روند خشکسالی را در فلات ایران به تدریج کند و حتی متوقف و یا دگرگون کرد.

در گام  نخست بایستی تمام گودالها و نمکزارهای منطقه که اکثراْ هم نزدیک ابادی ها هستند شناسایی و انها را مدیریت کرد. دریاچه ارومیه؛ دریاچه خشک شده قم : و به خصوص کویر نمک در جنوب غربی خراسان فقط چند نمونه از این گودالهای پایانی نمک وارده به محیط زیست هستند که میتوان انهارا با مدیریت صحیج دوباره به صورت دریاچه های آب شور و محل حبس و تراکم نمک دراورد. با ایجاد گوالهایی در گودترین نقطه کویر نمک خراسان میتوان نمک پخش شده در محیط وسیع منطقه را دوباره در یک گودال متمرکز و زمینهای اطراف را نمک زدایی کرد. در بلند مدت هم بایستی یک لوله فاضلاب سراسری از آذربایجان به سمت و سوی چاه بهار ایجاد کرد تا فاضلاب همه کشور را به سوی دریای ازاد ببرد.

مزایا و معایب این پیشنهاد قابل مطالعه است . ورود آب شیرین از ورودی های دریای خزر به کویر سمنان  و ایجاد دریاچه کویری نیز مطرح است.

ظاهراْ شیب زمینهای فلات ایران از جنوب غرب به سمت شمال شرق است اما در این میان دره هایی هم هستند که میتوان از مسیر انها مسیر لوله فاضلاب ملی را به سوی دریای ازاد هدایت کرد..  مسلما این پروژه فاضلاب سراسری  نقش مهمی در نمک زدایی و احیاء فلات ایران دارد و بایستی به جای پروزه ارتباط خلیج فارس و دریای مازندران به ان فکر کرد.  پروژه ابراه بین دو دریا به دلیل اختلاف ارتفاع و موانع مرتفع تر بین دو اب 

غیر قابل اجراست اما پروژه فاضلاب سراسری امکا نپذیر است و نتیجه کار هم سرسبزی فزاینده  و پایدار فلات ایران خواهد بود . 

منبع :http://parssea.org

نامهربانی‌ با محیط‌زیست شفت

شهرستان شفت دارای مکان‌های گردشگری فراوان بوده و جاذبه‌هایی زیبایی نسبت به سایر شهرستان‌های استان دارد.

این شهرستان ناحیه‌ای کوهستانی و تاقدیس مانند است که در منتهی‌الیه گوشه شرقی رشته کوه‌های تالش جای دارد. شفت جلگه‌ای سرسبز است که درختان انبوهی را در دل خود جا داده است.

شفت روستایی‌ترین شهرستان گیلان

شفت روستایی‌ترین شهرستان استان گیلان است، شهرستانی که دور تا دورش را روستاها فراگرفته‌ است، جنگل و کوه از یک طرف و شالیزارهای برنج و باغ‌های چای از سوی دیگر، هر یک از روستاهای شفت را زیبا کرده است.

از پرطرفدارترین این روستا می‌توان به دوبخشر، گیلده، کمسار، سیاهمزگی، شالما، سفیدمزگی، بیالوا، چماچا، کاظم‌آباد، صیقلان، بداب، درودخان، چناررودخان، طالقان، چوبر، ویسرود، جیرده و پده اشاره کرد.

آبشارهای این شهرستان نیز شامل دودوزن واقع در روستای خرمکش، لاس پشت واقع در روستای لپوندان، دیواکل واقع در روستای علیسرا و وزنه بن واقع در روستای سفید مزگی دیوان دره واقع در روستای طالقان است. لیشاوندان، ملاسرا، کوزه گران، گیج سرا واقع در روستای مژدهه، چماچا، خرطوم، نورماس واقع در روستای کلاچ خندان استخرهای طبیعی این شهرستان هستند.

خرفکل، پارک جنگلی چوبر، مناطق ییلاقی امامزاده ابراهیم و امامزاده اسحاق و چنار رودخان، کانال هوایی روستاهای بدآب و خرفکل، مدخل خروجی آب بر فومنات واقع در روستای چوبر از جاذبه‌های طبیعی گردشگری شهرستان شفت محسوب می‌شوند.

طبیعت بکر شفت هر بیننده‌ای را محسور می‌کند

کوه‌های بسیار سرسبز و سر به آسمان کشیده شفت جلوه‌ای از قدرت الهی است. طبیعتی بکر که هر بیننده‌ای را مسحور خود می‌کند. حرکت در میان کوه‌های بلندی که از پای آنها رودهای پرآبی جریان دارد، بسیار لذت‌بخش است.

لازم است هیچ گاه فراموش نکنیم این همه نعمات زیبایی که این شهرستان از آن بهره مد است ارثی نیست که از گذشتگان به ما رسیده باشد و باید هم‌چون امانتی گرانبها در حفظ محیط زیست آن کوشا باشیم و به‌طور صحیح به آیندگان بسپاریم.

به نظر می‌رسد بهره‌مندی از کودکان و نوجوانان و ارتقای آگاهی آنان برای حفظ محیط‌زیست اطرافشان در شهرستان شفت می‌تواند یکی از راهکاری موثر برای تحقق اهداف مورد نظر باشد.

«علی فرهی» رئیس اداره حفاظت محیط زیست شفت گفت: برخی مردم و مسافران اعمال خود موجب ایجاد تغییرات عمده در محیط زیست شده‌اند و شاهد نامهربانی‌ها در حفظ محیط‌زیست شفت هستیم.

دانش‌آموزان شفت با مفاهیم زیست‌محیطی آشنا می‌شوند

وی با اشاره به این‌که یکی از اهداف مهم سازمان محیط‌زیست نهادینه‌سازی کردن فرهنگ زیست محیطی در میان عموم جامعه است و آموزش و پرورش نقش مهمی در آن ایفا می کند،افزود: به همین منظور بر اساس تفاهم نامه ای با آموزش و پرورش به برگزاری کلاسهای آموزش محیط زیست در سطح شهرستان شفت پرداخته ایم.

فرهی ادامه داد: دانش‌آموزان در این کلاس‌های آموزشی با اهمیت مسائل زیست محیطی و جلوگیری کردن از آلوده شدن محیط زیست و حفظ منابع طبیعی آشنا می‌شوند.

درخت برای زمین و زمین برای زندگی

رئیس اداره حفاظت محیط زیست شفت با بیان این‌که داشتن زمینی عاری از هر گونه آلودگی و زشتی آرزوی هر فردی است، گفت: امسال با شعار درخت برای زمین و زمین برای زندگی مزین شده، از همین‌رو در روز جهانی زمین پاک 50 دانش‌آموز شهر شفت آموزش‌های زیست محیطی می‌بینند.

وی یادآور شد: نباید به‌علت برقراری تعادل طبیعی که انسان ناگزیر به تغییر شیوه زندگی و حرکت به سوی توسعه پایدار است به محیط زیست بی‌توجهی شود.                    منبع : ایرنا

اهم فعالیت های گروه حامیان محیط زیست کمسار

به نام یزدان پاک

تشکیل «گروه حامیان محیط زیست- منطقه کمسار و حومه» و عملکرد آن

1-   پس از تشکیل گروه تلگرامی« کُمسار شفت و حومه - گیلان» در تاریخ 10 مرداد 1396 با عضویت حدود  35 نفر از دوستان منطقه کمسار و حومه، تعدادی از اعضای فعال گروه، طرح تشکیل « گروه حامیان محیط زیست» را مطرح نموده، که منجر به تشکیل جلسه ای به تاریخ 7 مهر 1396 گردید. ( ایام محرم- دو روز قبل از تاسوعا)

2-  اولین جلسه « گروه حامیان محیط زیست» در تاریخ 7 مهر 1396 با حضور 8 نفر از دوستان تشکیل گردید که مطابق تصمیمات حاضران در جلسه، در روزهشتم ماه محرم با حضور تعدادی از حاضران در جلسه مذکور زباله های اطراف مسجد قائمیه(عج) و قبرستان آن پاکسازی گردید. در روز عاشوراء نیز نایلون های زباله در جایگاه های مختلف محوطه مسجد و بازار کمسار جهت جمع آوری زباله ها نصب گردید.  ( معرفی یکی از حاضران :آقای حسن نظری، فرهنگی بازنشسته، داماد آقای اکبر راستی، که در کنار باغ و ویلای تقی خرم دل( باغ خورشید) ویلایی بنا کرده است)

                  

3- دومین جلسه « گروه حامیان محیط زیست» در تاریخ 12 آبان ماه 96 در محل دهیاری کمسار با حضور 9 نفر از دوستان تشکیل گردید.  معرفی یک عضو: آقای احمدی اصالت تبریزی دارد، شوهرِ برادرزاده ی مرحوم استاد حبیب رحیمی)

حاضران در جلسه به نوبت نقطه نظرات و تجربیات خود را پیرامون پیشرفت امور فرهنگی و عمرانی روستا مطرح نمودند، که بسیار جالب بود. به عبارت دیگر یک دور همی و هم افزایی، که تجدید خاطرات را نیز در بر داشت.   

امّا مصوبات جلسه : 1- افتتاح حساب قرض الحسنه توسط یکی از حاضران و ابلاغ شماره کارت جهت واریز هدایا.( شایان ذکر است که در پایان جلسه مبلغ 150.000 تومان توسط حاضران جهت ارائه خدمت اهدا گردید)  2- تهیه تعدادی سطل زباله و نایلون زباله و تحویل آن ها  به مغازه داران جهت جمع آوری زباله های خشک و بازگرداندن به دهیاری.    3- تهیه تعدادی نایلون زباله و تحویل آن ها به دانش آموزان مدارس پسرانه و دخترانه، جهت جمع آوری زباله های خشک و تر به صورت جداگانه، سپس بازگرداندن زباله ها به مدرسه یا دهیاری.   4- تهیه بَنِر ، اطلاعیه و بروشور تبلیغاتی جهت نصب در مکان های مختلف و همچنین تحویل به دانش آموزان.      5- تهیه وسایل مختلف جهت پذیرایی در جلسات آینده.     6- دعوت از دوستان دیگر و استفاده از اندیشه های همه بزرگواران منطقه.    7- مکان جلسه در صورت افزایش مدعوین، از دهیار به مدرسه انتقال خواهد یافت.

قابل توجه دوستان بزرگوار: موارد مطروحه در جلسات، نقطه نظرات حاضران، مصوبات جلسات، عملکرد و آرمان های گروه «حامیان محیط زیست منطقه کمسار» در وبلاگ« کمسار در گذر زمان» قابل مشاهده می باشد.                                                                             لطفا نظرات اصلاحی،  پیشنهادات و انتقادات خویش را در بخش نظرات وبلاگ مرقوم بفرمایید.    

باتشکر

 

 تهیه کننده : ابراهیم خرمدل

چرا بعضی ها حفظ محیط زیست را جدی نمی گیرند.؟

فقدان آگاهی و دانش زیست محیطی
بین رفتارهای حفاظتی از محیط زیست و دانش و آگاهی افراد رابطهٔ مستقیمی وجود دارد، یعنی هر چه دانش زیست محیطی فرد بیشتر باشد، احتمال انجام رفتارهای حفظ زیست محیطی‌اش نیز بالاتر می‌رود؛ بنابراین، در قدم نخست، باید خطرات زیست‌محیطی را به وضوح و شفافیت بیان کرد و فرد را نسبت به این امر آگاه ساخت.

همچنین افراد باید دانش خود را دربارهٔ شیوه‌های حفاظت از محیط زیست بالا ببرند. سخن پارسونز که معتقد است آگاهی به‌عنوان گرایش ارادی وسیلهٔ دستیابی به هدف‌هاست، گواه بر همین امر است؛ یعنی اگر مردم آگاه باشند و اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشند، بدون جبر و ناخودآگاه در این راستا تلاش خواهند کرد.

مهم‌ندانستن و بی‌توجهی به آینده
اکثر مردم گرچه می‌دانند باید به فکر نسل آینده باشند، در رفتارهای فردی و جمعی بی‌اهمیتی به آینده و نسل بعد نشان می‌دهند است. به‌عنوان نمونه می‌بینیم در سطح فردی، از لامپ پرمصرف استفاده می‌کنند، از عایق‌سازی منزل خودداری می‌کنند، در مصرف انرژی‌های گرمایشی و سرمایشی صرفه‌جویی نمی‌کنند و… . این رفتارها در درازمدت هزینهٔ مالی فراوانی برای آن‌ها به‌وجود می‌آورد، در حالی که افراد توجهی به این مسائل نمی‌کنند. در سطح جمعی نیز شاهد رفتارهایی هستیم که نشان از بی‌توجهی به انسان‌های نسل آینده دارد.

مصرف‌گرایی مفرط
امروزه برخی افراد، هویت و ارزش خود را براساس دارایی‌ها و تجملات مادی‌شان توصیف می‌کنند. جست‌وجوی معنا و امنیت روانی در مادیات موجب مصرف‌گرایی بیش‌ازحد می‌شود، چیزی که رسانه‌های جمعی نیز آن را تقویت می‌کنند. در این راستا افرادی که خصوصیت مصرف‌گرایی دارند، وقتی مصرف خود را با دیگران مقایسه می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که مصرف آن‌ها کم‌تر از مصرف دیگران است، احساس محرومیت و ولع شدید می‌کنند و به مصرف افراطی روی می‌آورند. در این میان، توجه به محیط زیست و تلاش برای استفاده از موادی که به محیط زیست صدمه نزند، مورد غفلت واقع می‌شود و درنهایت مصرف‌گرایی مفرط مستقیم و غیرمستقیم به محیط زیست آسیب می‌رساند. تغییر سبک زندگی و گرایش افراد به استفادهٔ مفرط از تکنولوژی‌های روز برای دستیابی به آسایش و برآورده‌کردن نیازهای کنونی نیز مزید بر علت است.

خودمداری
به طور عمومی، افراد اطلاعات را به شیوه‌ای دریافت و ادراک می‌کنند که باعث ایجاد احساس مثبت دربارهٔ خودشان شود. در این میان، فرد شواهد و مدارکی را که موجب ارزیابی منفی‌اش شود، نادیده می‌گیرد یا از آن‌ها اجتناب می‌کند و از سویی شواهدی را که باعث افزایش احساسات مثبت در او شود، مورد اهمیت و حتی بزرگ‌نمایی قرار می‌دهد.

این سوگیری غلط در ایجاد و تداوم مشکلات زیست محیطی نقش دارد، به طوری که برای محافظت از خویشتن، فرد روی آن دسته از مشکلات زیست‌محیطی تمرکز می‌کند که به او امکان می‌دهد نقش خود را نادیده بگیرد و دیگران را علت اصلی این مشکلات ببیند.

به طور نمونه کشورهای پیشرفته را به‌خاطر آلاینده‌های صنعتی سرزنش می‌کند. در چنین شرایطی آزادی بیشتری برای ادامهٔ رفتار تخریب‌گرایانهٔ خود احساس می‌کند. چراکه رفتارهای خود را نادیده می‌گیرد یا آن‌ها را علت تخریب محیط زیست نمی‌داند. همچنین فرد، برای تقویت احساسات مثبت به خود، دست به رفتارهایی می‌زند که گرچه در عمل اهمیت چندانی ندارند، تصور می‌کند نقش او در حفظ محیط زیست پررنگ است؛ برای مثال در ذهن خود به طور دائم نگران محیط زیست است و در عین حال که از وسایل نقلیهٔ شخصی، به جای وسایل نقلیهٔ عمومی، استفاده می‌کند، دیگران را به خاطر رفتارهای تخریب‌گر محیطی دیگر، سرزنش می‌کند.

در مجموع خودمداری و تأیید خویشتن موجب می‌شود، افراد آسیبی را که به محیط زیست می‌زنند کم و کار مثبتی را که انجام می‌دهند، زیاد برآورد کنند و این مسئله نه‌تنها در حل مشکلات زیست محیطی ایجاد تداخل می‌کند، بلکه موجب تداوم رفتار مخرب نسبت به آن نیز می‌شود.

هم‌نوایی و لوث مسئولیت
این دو مفهوم از مفاهیم روان‌شناسی اجتماعی هستند. در هم‌نوایی، فرد براساس رفتارهای گروه دیگر احساس فشار واقعی یا خیالی می‌کند و درنهایت رفتار خاصی را انجام می‌دهد؛ برای نمونه، وقتی فردی می‌بیند دیگران به‌آسانی رفتارهایی را انجام می‌دهند که باعث تخریب محیط زیست می‌شود، او نیز این رفتار را به‌راحتی انجام می‌دهد. در لوث مسئولیت، فرد، مسئولیت یک مشکل را به گروه، سازمان و افراد دیگر نسبت می‌دهد و معتقد است نباید برای رفع آن مشکل کاری انجام دهد، درواقع مسئولیت را به شخص دیگری واگذار می‌کند. مثلاً وقتی فرد می‌بیند شخصی به تخریب محیط زیست برخاسته است، برای جلوگیری از این عمل، اقدامی نمی‌کند، چراکه معتقد است گروه یا سازمان‌های دیگر متولی این مسئله هستند. در این صورت فرد حتی حاضر به جمع‌آوری زباله‌هایی که خود تولید کرده نیست و مسئولیت آن را به شهرداری می‌سپارد.

با درک خطرات و ضررهایی که عدم توجه به محیط زیست پیش خواهد آورد، باید با شناخت کامل ضرورت‌های حوزهٔ محیط زیست روی این مسئله حساس شویم و دیگر مسائل مربوط به محیط زیست را از مسائل زندگی خود جدا ندانیم.

شهروند حامی محیط زیست باشیم

🍒🍒به نام خالق زیبایی ها.🍒🍒       
      هموطنان  عزیز ، همه ما می دانیم که  زیبایی با ذات انسان در تضاد نیست وانسان در تمامی حالت خواهان زیبایی است زیرا (( الله جمیل ویحب الجمال)) واین انسان مخلوق  همان خداوند  زیبا.وخالق  زیبایی هاست . بنابراین شایسته است که آدمی زیبایی را دوست داشته باشد ودر حفظ این زیبایی ها هم کوشا باشد. اما  چرا وچگونه است که  با رها کردن زباله ها یمان در دامن طبیعت علاوه بر این که  این زیبایی ها را از بین می بریم آن مکان طبیعی را نیز نابود دمی نماییم. شاید به این امید هستیم که کسانی بعد از ما موظفند این زباله ها را جمع آوری نمایند .  آری با رها کردن زباله هایمان در طبیعت این امکان را از فرزندانمان می گیریم که به آغوش طبیعت بیایند همانند نسل قبل شان از این مواهب الهی بهره ببرند .بارها در رسانه دیده ویا شنیده ایم که این زباله ها چقدر به محیط زیست آسیب می رسانند .وحتی برخی زباله ها چندین دهه ویا سده طول می کشند تا تجزیه شوند. بسیار رقت آور خواهد بود که  عده ای برای استراحت وآرامش یافتن در کنار رودخانه ها ومکان های طبیعی بیایند و پس ار رفتن آثار زیان بار خود را در طبیعت به جای بگذارند . مهمترین عامل بروز این مشکلات ، مشکلات فرهنگی است که متاسفانه دامن گیر کشور عزیز ما ایران  شده است. در اکثر کشورها مساله زباله ها وحفظ محیط زیست  مساله حل  شده ای می باشد.  چقدر زیبا خواهد بود در آغاز  و یا انتهای  هر برنامه ای به مساله حفظ محیط زیست اشاره شود . تا سبب گردد که همه مردم  حفظ ونگهداری محیط زیست را جز وظایف خویش قلمداد نمایند وبه شکل یک فرهنگ  عمومی در آید . به امید روزهای سبز وپاک برای طبیعت  سرزمین  ایران همیشه جاوید.
                                                                                حمید باقری

صابر غیرتمند سیاهمزگی: چرا احداث جاده‌ی شفت به زنجان دارای اهمیت زیادی است؟

به گزارش پایگاه خبری ورس صابر غیرتمند سیاهمزگی دانش‌آموخته عمران در گیل نگاه نوشت : 

جاده‌ها مهم‌ترین ابزار رسیدن به توسعه در هر منطقه‌ای به‌حساب می‌آیند. رشد صنعتی و گردشگری یک منطقه با راه‌های مناسب چندین برابر می‌شود و دروازه‌های پیشرفت به روی منطقه گشوده خواهد شد.

شهرستان شفت متأسفانه از نظر رشد و توسعه صنعتی، اقتصادی و گردشگری روند خوبی را طی نمی‌کند. یکی از راه‌های برون‌رفت از این بحران احداث جاده‌ی شفت به زنجان است. جاده‌ای که می‌تواند امیدها را به شهرستان بازگرداند.

کاهش ۲۰۰ کیلومتری برای سفرهای بین استانی

مردم گیلان و به‌ویژه غرب استان برای رفتن به زنجان باید از شهرهای امامزاده هاشم، رودبار، منجیل، لوشان، قزوین، تاکستان و ابهر بگذرند. یعنی طی کردن مسافتی در حدود ۳۰۰کیلومتر؛ در حالی که اگر از مسیر شفت به زنجان بروند این مسافت به زیر ۱۰۰کیلومتر کاهش پیدا می‌کند و این یعنی صرفه‌جویی در زمان،هزینه و انرژی.

این جاده می‌تواند دارای جاذبه‌های گردشگری و تفریحی فراوانی برای مسافران باشد. قطعا عبور از میان جنگل‌ها و مراتع سرسبز منطقه‌ی بزرگ سیاهمزگی چشم هر بیننده‌ای را خیره می‌کند که این مهم به صنعت گردشگری شهرستان شفت رونق ویژه‌ای می‌بخشد.

نکته‌ی دیگر در احداث این جاده وجود دامداران فراوان در ییلاقات منطقه‌ی سیاهمزگی و طارم زنجان است که در صورت داشتن راه مناسب می‌توانند محصولات لبنی و دامی خود را به سهولت به فروش برسانند. این موضوع همچنین انگیزه تازه‌ای برای خانواده‌های دامداران هم ایجاد می‌کند که به دلیل دشواری‌های کار و عدم عرضه و تقاضای مناسب عطای دامداری سنتی را به لقایش بخشیده‌اند.