26 مهر ماه: روز تربیت بدنی
26مهرماه؛ روز تربیت بدنی و ورزش
هفته تربیت بدنی همه ساله از 26 مهر تا دوم آبان به منظور آشنایی جامعه با اهمیت و اثرات کاربرد ورزش در زندگی فردی و اجتماعی، اشاعه و توسعه و ترویج ورزش در خانه و خانواده و هدایت و ارشاد جامعه به ورزش های همگانی برگزار می شود.
تاریخچه
ورزش در ایران
در میان کشورهای مشرق زمین، ایران، تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و
تربیت خود، بیشترین اولویت را به تربیت بدنی و ورزش می داد. در یکی از کتاب های باستانی
آمده است: ورزش در ایران باستان، با هدف سلامت، شادابی و آماده بودن برای دفاع از
وطن پا گرفت و هدف اصلی آن، تربیت جوانان بود. تیراندازی،
کوه نوردی، شمشیرزنی، دو، اسب دوانی، شترسواری، ارابه رانی، مشت زنی، شنا و کشتی،
در این مرز و بوم رواج داشت. پارسیان، شکار و شکارگاه را آموزشگاه حقیقی جنگ می
پنداشتند و جوانان پارسی در شکار، سحرخیزی، بردباری در راه رفتن و دوندگی و
تیراندازی، آمادگی روحی و چابکی را فرامی گرفتند.
اهمیت
ورزش
توجه به ورزش و تلاش بر توسعه آن در میان همه اقشار جامعه، به دلیل
آثار سودمندی است که از این کار به دست می آید؛ چون ورزش مایه پرهیز از بیکاری، مبارزه
با کسالت و تنبلی، افزایش توانایی های جسمی و روحی، شجاعت، سلامت جسمانی و فکری و
نیز وسیله ای برای جمع گرایی و اجتماعی شدن است.
آثار
فردی ورزش
ورزش، بر جنبه های گوناگون فرد اثرمی گذارد. حرکات ورزشی، از یکسو
قدرت و توانایی جسمانی ورزشکار را افزایش می دهد و از سوی دیگر، باعث سلامت بدن انسان
می شود؛ نعمتی که به تعبیر امام علی علیه السلام از زیادی مال بهتر است. ورزش
همچنین به تعادل جسم و جان آدمی می انجامد. با ورزش، انسان از روحی با نشاط
برخوردار می شود و روح با نشاط، بدن را سرشار از طراوت و شادابی می سازد و البته
بدن سالم هم، روح و جان را در دست یابی به مدارج کمال یاری می رساند.
آثار
روانی ورزش
ورزش، همان طور که بر جسم آدمی تأثیر می گذارد، بر روح و روان او هم
تأثیر دارد. یکی از نتایج مفید ورزش بر روی شخصیت افراد، افزایش اعتماد به نفس است.
ورزشکاران موفق، خود ساخته بوده و در برابر مشکلات، مقاوم تر هستند.
از دیگر نتایج روانی ورزش، افزایش شور و نشاط ورزشکار و امید به آینده اوست.
آدمی، با ورزش کمتر به دام وسوسه و گناه می افتد و به عادت های زشت،
مثل اعتیاد دچار نمی شود. از دیگر آثار روانی ورزش، ویژگی ضدّ خمودگی و افسردگی آن
است. ورزش، ورزشکار را سرزنده ساخته و او را در برابر دلمردگی بیمه می کند.
معلولیت
و ورزش
معلولیت، باعث تضعیف ماهیچه ها، کاهش توانایی و استقامت بدن، کندی
حرکت و اختلال در هماهنگی کار اندام های مختلف فرد می شود. افسردگی و سرخوردگی در
زندگی فردی و اجتماعی، از آسیب های شایع معلولیت به شمار می آید. حال با این توضیح،
می توان نقش ورزش را در کم کردن این آسیب ها در فرد معلول تشخیص داد. ورزش، عاملی
است که قادر به تأمین سلامت جسمی و روانی فرد معلول است و در صورت نپرداختن به آن،
بدن دچار اختلال می شود، روند بهبودی کُند یا متوقف می گردد و به طور کلی زندگی
فرد معلول به طور جدّی به مخاطره می افتد. از این رو، ورزش، از عوامل ضروری در
ادامه زندگی جانبازان و معلولان عزیز به شمار می آید.
پندارهای غلط در مورد فعالیت بدنی
1- داشتن فعالیت بدنی هزینه بالایی دارد . نیاز به وسیله ، کفش و لباس مخصوص دارد .
گاهی باید هزینه پرداخت تا ورزش کرد . فعالیت بدنی را می توان هر جا و بدون
هیچ وسیله ای انجام داد . جا به جا نمودن لوازم ، چوب ، کتاب ها و کودکان
به عنوان فعالیت بدنی تکمیلی معادل بالا رفتن از پله ها می باشند . پیاده
روی به عنوان فعالیتی که بیشتر از هم انجام می شود و بیش از همه توصیه نیز
می شود کاملاً بی نیاز از این موارد است . بیشتر مناطق شهری دارای پارک ،
آب نما یا پیاده روهایی ایده آل برای پیاده روی ، دویدن یا ورزش و بازی
هستند . نیازی نیست برای این کارها به باشگاه ، استخر یا سایر مکان های
ورزشی مراجعه کرد .
2- سرم خیلی شلوغ است . فعالیت بدنی وقت زیادی می برد .
حداقل ۳۰دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هر روز برای بهبود و حفظ سلامتی توصیه
می شود . البته این به معنای قطع فعالیت بدنی پس از نیم ساعت نمی باشد .
بیشتر فعالیت ها را می توانید با کارهای روزمره مثل محل کار ، مدرسه ، خانه
یا بازی و تفریح ممزوج کنید . بیشتر فعالیت ها را می توانید با امور
روزانه خود انجام دهید :۱۰ دقیقه پیاده روی سریع،۳باردر روزیا۲۰ دقیقه
درابتدای صبح و۱۰ دقیقه در طول روز. حتی اگر مشغله شما زیاد باشد باز هم می
توانید ۳۰ دقیقه فعالیت در روز را به برنامه هایتان اضافه کنید .
