آیین شام غریبان در کمسار بزرگ

 آیین شام غریبان در کمسار  بزرگ

   از دیر باز مراسم شام غریبان روستای کمسارکه درغروب روز عاشورا برگزار

می گردید همیشه سوزناک و بیانگر حالت تاثر وتامل بسیار زیاد اهالی این روستا

در شهادت سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) بوده است .

    طبق یک سنت دیرین اهالی کمسار پس از آنکه در روز عاشوراکه میزبان هیات های عزاداری روستاهای همجوار نظیرسروان محله، گیلده، پده ، لیفکو، احمد مولا علی ، لیفکوخندان ، کمسار کوچک ، شیخ محله، صیقلان و حتی زمانی   کاظم آباد، خطیبان و نهزم بودند ، در غروب روز عاشورا اول هیات ها را به سمت منزل مرحوم بقراطی حرکت می دادند. ابتدا درمکانی که قرار بود هیت را ببرند خیمه می زدند ..

  سپس بچه های 7 و 14 ساله را لباس سیاه می پوشیدند وهرکدام یک شمع در دست داشتند و اسب ها را نیزکه حامل اسرا بودند (حضرت زینب ، حضرت ام البنین ، حضرت ام الکلثوم وزین العابدین) در بین کاروان حرکت می دادند .شمر هم لباس قرمز می پوشید  و در حالی که برگ های بید در دست داشتند و به اسرا تازیانه می زد صحنه بسیار حزن انگیزی را برای مردم عزادارایجاد می نمود .

    در مسیر حرکت نوحه سرایی می کردند نوحه سرایان هر کدام به نوبت به نوحه سرایی می پرداختند؛ و نوحه شان به شرح زیر بود:

    «سر شاهدین به سنان کین

     تن عریانش در بیابان است

     خجلم از فاطمه گویم من

     بدنش زیر سم اسبان است

     ای شتربانان! آهسته رانید

     ناقه زینب ز چه عریان است»

    از مهمترین نوحه سرایان می توان به مرحوم محمد تقوی ، مرحوم حسین نیکروان و مرحوم سید حاجی میر جلالی ومظاهرباقری و... اشاره نمود. البته مناجات مرحوم حسین نیکروان همیشه سوزناک وحزن انگیز بود. سپس  خیمه ها را آتش می زدند .

    در انتها در میان حزن واندوه مردم معمولا با شربت و گلاب صاحب مکان به  پذیرایی ازعزاداران می پرداختند.

    لازم به ذکر که مراسم شام غریبان همچنان در منطقه کمسار با حضور مردم عزادار همچنان برگزار می گردد.

راوی : مظاهر(یوسف) باقری         تهیه کننده: سعید حسنی